Careful with the Sun

Careful with the Sun

Three days in the sun. Three days with a woman. Three days at the foot of a volcano. Katarzyna, a middle-aged simultaneous interpreter, spends a weekend in Naples with her lover. It is another in the long series of routine meetings, a respite from everyday life in which he is a married man and she – a workaholic. They escape beneath the Italian sun and into impersonal hotel beds. This time is different. Something strange happens to Katarzyna’s face, and it is not merely the fact that it becomes half-tanned (is it accidental?). Something strange also happens to her world of signs and words. For the first time (and her world is the world of languages) she feels lost for words. She is linguistically out of touch with herself. Her own desires address her in a foreign, hardly understandable code. The hotel, the sand, the sea, the Italian sun. Why is she here? Why now? Under Mount Vesuvius and its air of destruction. Why is everyone asking her how she feels? And who is the Japanese tourist, mysteriously following Katarzyna in her footsteps? ‚Careful with the sun’ is a psychological study of a state between totalizing rationalism and uncertain emotionality. 

Trzeba uważać na słońce

​Trzy dni w słońcu. Trzy dni z kobietą. Trzy dni u stóp wulkanu. Katarzyna, tłumaczka symultaniczna w średnim wieku, spędza weekend z kochankiem w Neapolu. Jest to ich kolejne rutynowe spotkanie. Odpocząć od codzienności, gdzie on ma żonę, a ona swoją pracę, uciec pod włoskie słońce, w bezosobowe łóżka. Tym razem jest inaczej. Coś dziwnego dzieje się z twarzą Katarzyny, i nie chodzi tylko o to, że opala jej połowę (czy przypadkiem?). Coś dziwnego dzieje się także z jej światem znaków i słów. Pierwszy raz (a świat języków to przecież jej świat) czuje, że czegoś nie rozumie. Brakuje jej języka w kontakcie z samą sobą. Własne pragnienia mówią do niej w obcym, trudnym do zrozumienia kodzie. Hotel, piasek, morze, włoskie słońce. Dlaczego tu się znalazła? I właśnie teraz? Pod Wezuwiuszem z jego energią zniszczenia. Dlaczego wszyscy pytają o to jak się czuje? Kim jest japońska turystka, która w tajemniczy sposób ciągle pojawia się obok? Film „Trzeba uważać na słońce” to psychologiczne studium stanu pomiędzy scalającym racjonalizmem i niepewną emocjonalnością.

Attenzione con il sole

​Tre giorni al sole. Tre giorni con una donna. Tre giorni ai piedi del vulcano. Katarzyna di mezza età, interprete simultanea, trascorre un weekend a Napoli con il suo amante. E’ il loro ennesimo incontro di routine. Staccare dalla quotidianità… Lui da sua moglie e lei dal proprio lavoro, fuggire sotto il sole italiano, nei letti di persone insignificanti. Questa volta è tutto diverso. Qualcosa di strano accade non solo al volto di Katarzyna che si abbronza solo per metà (casualmente?), ma anche nel suo mondo dei segni e di parole. Per la prima volta (le lingue sono proprio suo mondo), percepisce di non riuscire a comprendere qualcosa. Le mancano espressioni nel contatto con se stessa. I propri desideri le parlano in un codice , difficile da capire.
L’albergo, la sabbia, il mare, il sole italiano. Perché si trova qui? Proprio ora? Sotto il Vesuvio con la sua potenza distruttiva. Perché tutti le domandano come sta? Chi è la turista giapponese, che improvvisamente compre sul suo fianco? Il Film “Attenti al sole rovente” è uno studio dello stato psicologico tra il razionalismo forzato e l’emotività insicura.